DUL CREATIONS

         वृन्दावन , चरवाह महल में              हम दोनों ही थे , याद है मुझे  राधा .. राधा .. बुलाने तक तुम  उम्मीद किया है मैंने, हरे कृष्ण  राधा, राधा, राधा  कृष्ण कृष्ण कृष्ण                   पहले टिम टिम चमके आँखों को  बुझा दिया है क्या  ?                नारंगी रंग के होंठों पे शब्दों को  छुपा लिया है क्या ?                    लंबे समय के बाद आ गया     सुनहरा सूरज ,             मेरे अंदर में खुशी को                    वह देख लिया है नज़र से   चमेली खिल और मुस्कुरा रही हैं       यह प्रेम कहानी का अर्थ कहलाते हैं          पूजा करूँगी मैं इसे ,     तेरे प्रेम की ओर          बार ब...

जवानी का स्तम्भ के  पीछे छिपा के  क्यों मज़ा किये हो तुम  ज़िन्दगी की शाम में  मुझे दे रहे चैन  स्नेह गाने को लिखा देने में  देर हो कर तुम  हे मुकद्दर तेरे गलत पर  क्या करूंगी मैं  । यदि सूखे के बाद  बारिश हो तो  धरती पर गंध ताज़ा है  बडे बारिश के बाद चंद्रमा    ज्यादा चमकता है  ।। खतरनाक तरंग के बाद  नीले समंदर निश्छल है  प्रकृति के अनुसार स्नेह से         समय बाधा  न करता है  ।।।                                  (दुल्कान्ति समरसिंह) 

ඉඳහිටක වලාවක මුවා වන යලිදු මට සරදමට සිනාසෙන සඳේ, නුඹ වගේමැයි ඇගේ ආදරේ නම්..... පුරා පෝ දාකදී අලුත් වන අමාවක රෑකදී නිවී යන රාහු මුඛයේ ගිලී, අඳුර දෙන යනෙන තැන මට ම ඔච්චම් කරන සඳේ නුඹ වගේමැයි  ඇගේ ආදරේ නම්...... දුටුමතින් දුටුව දන මන බඳන නොදුටු සඳ , තනිකමින් හද පෙළන සිනාසී මහද කුල්මත් කරන මගෙම වී මොහොතකට නොපායන සඳේ නුඹ වගේමැයි ඇගේ ආදරේ නම්....... දුල්කාන්ති

කුමරියක පා සලඹ සැළෙන තුරු මින්දදගෙ මල්හීය වැදෙන තුරු වසන්තය ලංව අත වනන තුරු සෙනෙහසක මල් යහන සැදෙන තුරු බලා සිටියා - මා බලා සිටියා..... සත්සරය මෝදු වුණ වස්දඬුව උමතු වී මත් කළා මා සවන හිස් වෙලා - මධු බඳුන හිස් වෙලා........... නොපෑහෙන දෑඟිල්ල බැඳ එකට ලං කළේ දෛවයයි සරදමට රිදුම් දෙන බැව් නොදැන නුඹට - මට  බොළඳකම් ගෙන උසුළු විසුළුවට - දුල්කාන්ති -

मैं शायरी हूँ मुझे शायर ने बनाया है  मैं शायरी हूँ मुझे गवैया ने साँस दिया है  ओस के द्वारा फूल की पंखुड़ी  सुन्दर होता है  चाँदनी ढलते ही हर आँगन  हसीने की तरह ही हैं  तारे चमकते ही आसमान में  स्वर्ग को याद आता है  सारी सुन्दरता जुड़ कर के  मुझे बनाया है  रिश्ते बना देती हूँ मैं  गाने की तरह भी आती हूँ मैं  विस्मित करती हूँ लोगों को मैं  एक परी की तरह हूँ मैं  - दुल्कान्ति समरसिंह - ( यह कविता सृजन महोत्सव ब्लाॅग स्पोट में श्री राजकुमार जैन राजन जी और मच्छिंद्र भिसे जी द्वारा प्रकाशित की गई है।) 

मीठी मीठी बातें  भोली भली आवाज़  गाती हैं दिलवालों को  वीणा सा बन हर मन को  गाना सुनवाऐं दिल को  मंगेष्कार लता जी को  समान कर सकते हैं किस को                         सरस्वती जो देख सकते हैं                         भगवान से दिए गए उपहार है                         चंदा जैसे आवाज़ है                         सूर्य जैसे जीवन है      यदि चाँद सूरज ना हो तो        आसमान में यह आवाज़ है  कोमल गाने सुनते रहे         हर दिल पागल हो जाता है    कोयल शर्म हो जाता है       पायल तो नाचने लगती है  एक महान महिला होती हैं      दो कानों में मीठाई डालती है               त...

      දකින්නට නුඹ උපන් ආශා  සිතේ සැඟවී ගියා දෙන්                   ලඟින් ඉන්නට නොහැකි වන බව දැනී සිත පෑරුණා දෙන්         යුගෙන් යුගයේ ගලා ගිය             කාලයේ මා තනි වුණා දෙන් අදත් ඊයේ වගේ බව               නොම දැනී මා රැවටුණා දෙන්         සහස් සුවහස් මල් සිනාසී  ඔහේ මැලැවී ගියාවේ           අහස් ගව්වට වඩා සිතුවිලි ඉපැදිලා මියැදුණාවේ         සුළං රැල්ලක් වගේ අවුදින් වරින් වර හද තලාවේ    මතක ලා දලු සළා සුව දී    යන්නෙ කිම යටගියාවේ ... දුල් ...

පෙරදිග තිලකය සිරි       ලංකා මහ දීපේ සොඳුරිය.          ලංකා ඉන්දිය සයුරේ මිණ.         ලංකා සිහිල'ඹ මැද සැනැහෙන ලංකා නීල වරළ නිල්වන් කෙත් යායයි දෑළ කොමල ගං ඉවුරු තලා යයි සීල ළ මැද කන්දෙන් හිරු පායයි ලෝල වඩන දන මන මත් වී යයි පරෙස්සමෙනි හිරු කිරණ  බෙදන්නේ සෙමෙන් සෙමෙනි සඳ එළිය මුදන්නේ අහස් ගැබෙන් වැසි සමව     සදන්නේ හිනස්සමිනි තුරුලිය මුතු.       පින්නේ ඉන්ද්‍ර දිගින් සිරිලක.    රුවනාරයි මන්ද උවම්, සිරිලක    මනහාරයි බන්දන පෙම්, සිරිලක  සිලිලාරයි නන් ඉසුරින් මගෙ රට සරුසාරයි වෙහෙර ද දාගැබ් වැව් පෙළ බැඳුනේ වීර මවුන් වැදුවන්ගෙනි.   පොරණේ පාර තනා මතුවට මේ         දෙරණේ නෑර ම නංවමු සිහ දද          ගුවනේ ... දුල් ...

සඳවතී කැලුම් දැක නවස්පතී ඇගෙන් පෙමක් පැතුවා තරුවකින් අසාගෙන බ්‍රහස්පතී පෙම් කතන්දරේ ගෙතුවා වනස්පතී  මඳනලින් සැළී පලවැලින් පිරී බෝවා දහස්පෙතී මල් දහස් ගණන් පිබිදෙමින් සිනා පෑවා සැළී සැළී, අහස්මතී හෙළුෑ හෙළුෑ කඳුලැල් වැටී වැටී, මිහීමතේ ගලා ගියා ගඟුලැල් උදාවුණා වසන්තයක් නැඟී නැඟී තුරු වැල් සත්සරින් උදම් වී  සරස්වතී වෙණ තතින් හඬක් නැඟුවා අස්සකින් කොවුල් කූජනේ ඇසී මිහිලඳුන් සිනා පෑවා දුල්

       कानों में अमृत है हिन्दी          दिल में चाँद सा है हिन्दी        जीवन जागता है हिन्दी          सूर्य की तरह ही है हिन्दी   अच्छी भाषा है हिन्दी   सच्ची भाषा है हिन्दी    सुमधुर भाषा है हिन्दी     प्राण की तरह है हिन्दी      जो मुख बोलता है हिन्दी  वो हो सुन्दर से हिन्दी        मीठी मीठी बातों से हिन्दी        गानों की तरह ही हैं हिन्दी  भारत की मां है हिन्दी  भारत में दीपक हिन्दी    बोलने वालों को हिन्दी,                बधाई! आज है दिवस हिन्दी  ।।।                            - दुल्कान्ति समरसिंह -

                                  තනිකම දීග ගිහින්        ඔහු ආ දා සිට                   මගෙ තනියට මගෙ                     තනිකම දීග ගිහිං ....              සිරිත් විරිත් මැද             පෝරුව අබියස          ජයමංගල ගී          සිලෝ හඬින්              රබන් ගසන්නට                 නැකැත් බලන්නට              සහ පිරිවර ඇත     ඕනැ තරම්        නුපුරුදු දීගෙ                   නොපෑහුණු දවසක                             ආයෙත් හැමට හො...

මා නෙතින් කඳුලක් ගිලිහුණා'යැයි දන්නවා නම් නුඹ නිසා මා හදින් සුසුමක් වියැකුණා'යැයි දන්නවා නම් නුඹ නිසා... දෝංකාරය දිදී යළි යළි අපේ ලෙන්ගතුකම් අතීතේ සරදම් විලාසෙන් නැඟී හද පත්ලෙන් මතක් වී එයි යටගියාවේ ඇඳුණු පිය සටහන්.... අඩක් දිවියෙන් හිස් වුණා සේ හැඟුණු සිතුවිල්ලෙන් වරක් දැක සැනැහෙන්න අවසර, යලිත් නුඹ නැතියෙන් නුඹට මා, මටද නුඹ දුන් ස්නේහයේ නාමෙන්...... - දුල්කාන්ති -

मेरे प्यार में अंकुर बढ़ कर  हवा में झूल रहे थे दिल में इच्छा को छू कर के हवा  बाहर निकल गई - और  फिर बादल से गले लगा कर  धरती पे गिर, सो गई समय का रेत टिब्बे के बीच में  नदिया के रूप में बदल गयी - और  सूखने से पहले दौड दौड के  प्यार का अर्थ समुद्र में छुपाई अब मेरे सीने में नहीं है प्यार  देखती हूँ खाली गगन की ओर  जो अनुमति ढ़ेर दुनिया से पाए  साझा करें इसे सब प्रेमियों को  जो इश्क़ मुझ पर अनिच्छुक तो  वो इश्क मुझे नहीं चाहिए आज , कल और कल से आगे भी  मेरे लिए इश्क़ नहीं चाहिए  ।।। दुल्कान्ति समरसिंह 

               නියඟින් රත් වී ඉරි තැලෙනා                 සීතලයෙන් හිම කැට මිදෙනා                  සැඬ සුලඟින් නොසැළී හිඳිනා මිහිකත නුඹ  අපෙ අම්මා වාගේ.                  ගස් ගල් උදුරා, දෙරණ තලා                     ට්‍රැක්ටරයෙන් පස් කඳු පෙරළා හෙට ඉදිවන නව        ලොව දැක හිනැහෙන මිහිකත, නුඹ  අපෙ අම්මා වාගේ    සිව්දිග ගුගුරා අකුණු හෙළා  විදුලිය උරණව රවනු බලා වැස්සට අව්වට රොස් නොව ඉවසන මිහිකත, නුඹ අපෙ අම්මා වාගේ ලස්සන තුරුලිය හදා වඩා සිත් සැනසිල්ලේ හරී විඩා ඉඳහිට කම්පා වී චංචල වන, මිහිකත, නුඹ අපෙ අම්මා වාගේ                                         - දුල් -

  මගේ පෙම දලු දමා   අතු රිකිලි සළ සළා හමා ආ සුලං රැල්            මා සිතැඟි වෙළ වෙළා ...       ඔය පෙමට ඉකි ගසා        හද ගැබින් පිට වෙලා වලාවක දැවටිලා            දෙරණ මත සැතපිලා ....    කාලයේ වැලි තලා   මතින් ගංගා ගලා    ආලයේ අරුත මහ    සමුදුරේ හංගලා ...         මේ ළයේ නැත සෙනේ      හිස් අහස බල බලා     පාලුවේ කවුළු දොර            ලඟ ම මං තනි වෙලා ...           ලෝකයෙන් නුඹට-මට,         දුන්නු අවසර ගොන්න       පෙමට පෙම පුදන ඒ                  පෙම්වතුන් හට දෙන්න  .....        මා සෙනේ නුරුස්සන        ඔය සෙනේ මට එපා            අද හෙටත්, මතු මතුත්         එපා, මට නුඹ එපා .... * දුල් *

अकेलेपन के फूल खिल के  मेरे दिल के तालाब में हंस कर  मुरझाएगा , जगह के बिना वेदी पर । खिले फूलों को चूम लूं  इन की खुशबू भी पा कर लूँ  तितलियों को नहीं देती हूँ  प्राण की तरह मैं रखती हूँ  ।। यादों की पगडंडी सजाते,  मन में कहानी छिपाते  आँखों में गीली सूखाये  तार के स्वर द्वारा बजाये  ।।। - दुल्कान्ति -

                 හුදකලාවේ මල් පිපී                  සිනාසී මා හද විලේ                  පර වුණා දෙන්,                  ඉඩ නොලැබ පූජාසනේ....           පිපෙන මල් ගෙන සිඹින්නෙම්, සුවඳ සදහට විඳින්නෙම්        බඹර පහසට නොදෙන්නෙම්       කුමරි බඹසර රකින්නෙම්..... මතක මංපෙත සරසලා   සිතක පුන් වත සඟවලා         නෙතක තෙත ඇත වියැළිලා            තතක ස්වර මත ඇමිණිලා .... - දුල් -

" හ්ම්.. ! මෙන්න මේක හොඳට අහ ගන්නවා හොඳයි... හොඳට! හොඳට !! හොඳ.. ට ... !!!  ඇහෙනවනෙ මං කියන දේ ?.... මේ මගෙ පවුල තියෙනව නේද... මගෙ පවුලෙ අයගෙ, මගෙ ගමේ අයගෙ , මගෙ යාලුවන්ගෙ... මෙන්න මේ අයගෙ වැරදි පැත්ත දකින්න, වැරදි පැත්ත ගැන කතා කරන්න සම්පූර්ණයෙන් තහනං තමුන්ට.. එහෙම දෙයක් වුණ දාට, ... අන්න එදාට තමුංට මෙහෙං යන්නම වෙනවා.. තේරුණානේ , ආ.. ! පුංචියි කියලා නැහැ, මගෙ පවුලෙ පොඩි අයටත් නම කියලා කතා කරනව එහෙම නෙවෙයි.  "මැණිකෙ", "නෝනා". "සුදු මහත්තයා", "සුදු නෝනා"..... දන්නෙ නැහැනෙ ඒ නම් ටික... අදනෙ ආවෙ මෙහෙට. ඒකයි මං කියා දුන්නෙ. මගෙ පවුලෙ අය ඉස්සරහා කට අරින්න තහනං. ඒකත් මතක තියා ගන්නවා... .... මම දැං කියාපු ටික මතක ඇතිනෙ, තේරුණාද.. හ්ම්.. කියනවා. තේරුණාද.......                                කුඩා කල සිටම අපේ අම්මා මා හා නිතර කියා තිබූ කරුණක් නම්, අපේ පවුලට බැඳෙන පිට ගෑණුංට නොසැලකිය යුතු බවයි. මගේ. අලුත් නිවසට අද මා කැන්දාගෙන ආවේ ද, පිට ගැහැණියකි.  අපේ මංගල උත්සවයට පැමිණි නෑ හිතමිතුරන් පිටව යන තෙක් මා න...

                         मेरे पिताजी एक स्कूल के प्रधान शिक्षक थे।  मेरी माँ भी एक शिक्षिका थी, और मैं भी।   अब मैं पैंसठ साल की हूँ ,और तब बत्तीस साल की थी। उस समय तक मेरे माता - पिता मेरे लिए लगभग चौदह शादी प्रस्ताव ले आये थे।                             मेरे सभी सपने सच करते एक दिन  वह एक विवाह स्थिर करनेवाले के द्वारा मेरे पास आया है। शादी भी हो गई।  शादी के बाद, दूसरे दिन से हम दोनों उसके नये घर में रहने के लिए चले गए।  जब सारे रिश्ते वापस जा गए, वह मेरे पास आ कर  मुझे यह कहते हुए उकसाया कि,  " मुझे परवाह नहीं है कि तुम कौन हो। तू जा। हमेशा रसोई में रहो। मेरे परिवार में सदस्यों , दोस्तों और ग्रामीणों के सामने मुंह खोलना मना है। उनके सामने आना भी मना है। तुम हमारे परिवार की सदस्य नहीं हो। मेरे परिवार में प्रत्येक बच्चे का सम्मान करो। याद रखो कि, तुम मेरे परिवार में सेविका हो ।" मेरे पति ने मेरे साथ खाना नह...

जब पहाडियाँ समतल हो जाती,  बड़े पेड़ गिर पड़ते हैं  तब भी रखती है शांति  धरती,  तू भी हमारी माँ की तरह ही है।  गड़गड़ाहट बिजली की  गर्जन आसमान से  सहते रहती है चुपचाप  धरती,  तू भी हमारी माँ की तरह ही है ।। ज्वालामुखीपहाड फूट जाते हैं  झटकते हैं तूफान  देख देख सुन सुन रहती है  धरती,  तू भी हमारी माँ की तरह ही है  ।। धूप से गर्मी हो जाती  बारिश गीला करती है  पर तू  मौन से रहती है,  धरती,  तू भी हमारी माँ की तरह ही है  ।। मल मूत्र लगाए और थूकना  अंधेरे बढ़ाए, रोशनी आए  सभी एक की तरह ही हैं  धरती,  तू भी हमारी माँ की तरह ही है  ।। भूकंप कभी कभी ,  जब गुस्सा आए तो  फिर भी पहले रूप है  धरती,  तू भी हमारी माँ की तरह ही है ।।। दुल्कान्ति समरसिंह। 

यार मेरे, यार मेरे - तुम मेरे यार  एक ही देश में ना रहेंगे हम  कभी नहीं छोड़ना  साथ ही हैं हम - तुम  देखे नहीं, जाने नहीं हम  तुम हो कौन  एक पड़ोसि देश में  यारों हैं तुम - हम  यदि मैं चंदा तो  तुम सूरज हो  नहीं मिलेंगे हम  - तुम  आसमान में   ज़िन्दगी में हरपल,   याद चुरा के तुम  जैसे व्योम क्षितिज हो  दिल में रहने वाले यार  - दुल्कान्ति समरसिंह -

               අඩවන් කළේ                නෙත් සීරුවෙන්                මට නුඹෙ රුව පිටුපෑ නිසා..                ඒ යොවුන් වියේ                මතකයෙන් යළී,                යළි සැනැහෙන්න හිත කී නිසා..            හසකැන් නුරා, බැල්මන් සරා          සැඟවූයෙ කොහෙදෝ ලඳේ         හද ආදරේ, නොසැලී තියේ          නොවෙනස්ව ලප සේ සඳේ      කුළුඳුල් සෙනේ පිදු ඒ දිනේ        දුටු රුව ගාව හිත නැවතිලා  මතු ආත්මයේ ඉපදී යලී             අපි හමු වෙමුද පෙර සේ වෙලා - දුල් -

               මන්දාකිනියේ නුඹ හිනැහෙද්දී                මන්දාරම් අඳුරේ                මන්දා මා සිත පහන් වුණේ ඇයි,                මන්දාරා හින්දා.. සිතුම් විමානේ අනංග හීනේ අනන්තයක් වාගේ පහන් තාරකා මටත් බහක් දෙනු අල්ලා අත ඈගේ අහස් තඩාගේ පෑහුණු දීගේ රන් මුදුවක් වාගේ පහන් තාරකා වහං වෙලා එනු අතැඟිල්ලට මාගේ නළල් තලාවේ කොකුම් කලාපේ සියුම් තිතක් වාගේ පහන් තාරකා මුවා වෙලා එනු නළල් පටින් ඈගේ

आकाश गंगा में हँस रही थी तुम  बारिश के साये में  जानता नहीं हूँ मैं क्यों घबड़ाये मेरा मन  इसलिए " मन्दारा " विचारों का महल में कामदेव सपना  अनंत की तरह  रतिदेवी ज़ुहरा  एक शब्द बोलिए मुझे  उसके हाथ को छूते रहे  गगन नदी में हुई शादी के  सोने की अंगूठी की तरह  रतिदेवी ज़ुहरा  छुप के आइये उँगली पर मेरी  ललाट झील में  सिंदूर क्षेत्र में  छोटी सी बिंदू के रूप में  रति देवी ज़ुहरा  छुप के रहिये माथे जेवर में उसकी  *दुल्कान्ति समरसिंह।* 

कलम इसलिए तुम , मेरे दिल की यादें  शांत हो गई और  दबा दिया है तुमने दिल  । रात बिता के,  नींद के बिना  शोक ताप दूर करने में  कभी कभी मन में  विचारों को सजाने में  बहुत थक गए रहते हुए  दायाँ हाथ में मेरे   कलम इसलिए तुम  मेरे दिल की यादें  शांत हो गई और  दबा दिया है तुमने दिल ।। तुम जो विचार ले कर  किताब पर डाली गई  आँसुओं के मोती  कई मन को खुश के गीत  गाना और बजाना सकेंगे  कलम इसलिए तुम  मेरे दिल की यादें  शांत हो गई और  दबा दिया है तुमने दिल  ।।। दुल्कान्ति समरसिंह। 

  ජීවිතයම සොඳුරු වුණේ නුඹ හින්දයි ප්‍රිය ලඳුනේ   මගේ සෙනේ හා බැඳුනේ  නුඹේ දෑත නොව ලඳුනේ   නැවුම් හැඟුම් හදවතිනේ          මෙතෙක් කලක් නෑ දැනුණෛ      මෙවන් සිතක නුඹ රැඳුණේ කිමැයි කියාපන් ලඳුනේ      සිරි සිරි සිරිපොද අස්සේ පූදින සිතුවිලි අස්සේ  සිහි වී දවසම තිස්සේ     මේ සිත නිතරම ගැස්සේ -- දුල්කාන්ති --

සවන, දෙනයන, සුවඳ රස මුසු පහස ගත සිත සනහනා අපා, දෙව්ලෝ, මිනිස්, තිරිසන් භවෙන් භවයට දිව යනා බුදුන්, දම්, සඟ මෙතුන් සරණට දොහොත් දී නඳ පතුරණා දනන් සිත නැත අරී අට මඟ නිවන් පුරයට එළැඹෙනා. - දුල්කාන්ති -

දුල්කාන්ති

कृृृष्ण: वृन्दावन, चरवाह महल में  हम दोनों ही थे, याद है मुझे  राधा : राधा, राधा बुलाने तक तुम  उम्मीद किया है मैंने हरे कृष्ण  कृष्ण : राधा, राधा, राधा....  राधा : कृष्ण,  कृष्ण,  कृष्ण  ....  कृष्ण : पहले टिम टिम चमके आँखें  बुझा दिया है क्या ? नारंगी रंग होंठों में शब्दों को  छुपा लिया है क्या ? राधा : बहुत समय के बाद , सोने का सूरज  देखा है मुझे  अंदर में हँसी , जो मेरे दिल में छाया  आँखों से देखा है वो  कृष्ण : फूल खिलते सुगंध देते  इस प्रेम कहानी को ले चलते  दुनिया वालों को इस प्रेम की  अर्थ समझाते  राधा : पूजा करूँगी मैं इसे  तेरे मेरे प्रेम की ओर  बार बार जन्मे लेते  तेरे संग ही रहते  ।।। दुल्कान्ति समरसिंह। 

දිවයුරු මහරු ගණ'ඳුර                                                  දුරලන තුරුය         නිසයුරු සොඳුරු සොමිකැන්                                                 විහිදන තුරුය       පති ගුණ ළ'තෙත හද ගැබ                                                    රඳනා තුරුය   පතිනිය සුවඳ , යහගුණ                                                   දරණා තුරුය නිලු'පුල් කුමන ඵල , නැහැයට නොදැනේ නම් කඩුපුල් කුමට මද්දහනට සුපිපේ නම් සුවිසල් මැඳුර කිම සෙනෙහේ  නොරඳ...

මගෙ ජීවිතයට     නුඹ එන්නට පෙර        ප්‍රේමය මහලු වෙලා     නෙත'ගින් හෙළනා      කෝල බැලුම් නැත මුව'ගින් ගලනා   ලෝල වදන් නැත හැඩිදැඩි සිරුරට         බැඳෙන පෙමක් නැත ඔය ඇත් ගමනට     ඇදෙන සිතක් නැත  දුටු කල හැඟෙනා   අමුතු හැඟුම් නැත   නැති කල දැනෙනා  තනිකමකුත් නැත නුඹගෙන් පතනා ආදරයක් නැත පතිනියකගෙ සිතුවිලි  පමණක් ඇත. - දුල්කාන්ති -

मेरे जीवन में        तेरे आने से पहले             प्यार पुराना हो चुका।    आँखों में प्यारी   देखना नहीं है   होंठों पे सुन्दर      मृदु वाणी नहीं है                        कठिन शरीर पर प्रेम करने का    मन भी नहीं है                 हाथी की तरह चलने पर           रिश्ता नहीं बन जाए             तेरे देखने से उठने का               मनमोहन विचार नहीं है                 जब तुम नहीं तो मेरे पास                          तब किसी अकेलापन भी नहीं है           तुम से प्यार करने में     आशा भी नहीं है        ...

නීල තුරු වැල්, ශ්වේත දියරැල් යාය දසඅත ඈඳෙනා ඈත කඳු හිස නේක රුක් අභිෂේක ලබමින් යාවෙනා බඹර ගුම්නඳ සවන කැන්දන මධුර කෝකිළ කූජනා විසුළ මල් මකරන්ද පොබයන සකුණ ගී සංකල්පනා සල්, සමන්, නා ගොමු විමන් සිප හමන මඳනල වාසනා දුල් නිමල් සරදම්බරේ සුදු මුදු වලාවන් පාවෙනා මියුරු සිරිලක් මවුනි පියකරු සයුරු සළු හැඳ හිනැහෙනා අයුරු දුටු නෙතු පියන් සසැලෙද කවුරු වුව සිත සැනැහෙනා.. දුල්කාන්ති.

झूठी शाम तूने मुझे धोखा दिया  मेरे सामने झूठा अभिनय किया  जब टूट गया मेरे सपने  मेरी दो आँखो आँसुओं से धुल गयीं  शौकिया मुहब्बत के साथ  मैं अकेला हो गया।  धरती गगन को चूमने का  दूर क्षितिज पर तेरा रूप था  आसमान के सामने में याद आया है मुझे  हल्के नीले रंग के तेरी दो नयनों  सफेद लहरों में तेरी हंसी उचट गई थी  जो सपना मैंने रंग लगा था  चिकनी रेत पर मिट गया था  इंद्रधनुष मेरे सामने में  आ के फिर भी खो गया था  भूल गया था कि मुझे, मैं कहाँ हूँ वहां  सागर में सूरज भी छुपा था  झूठा शाम भी चला गया था  बहुत दर्द भी लगा था, लेकिन  तुझसे प्यार नहीं गुज़रा था  ।।।

कविता थी मेरे अंदर में      खोज रही थी शब्दों को मैं    भावों के अथाह सागर में        चिंतन करते सोच रही थी मैं        तभी दिव्य अनुग्रह को पाया       काव्य जगत में लेकर आया        जीवन में सुरभित पुष्प खिले        फिर गुरु अचानक मुझे मिले       भारत देश में जन्म से पहले            सत्य है उन तो स्वर्ग से निकाले    कौशल्या अंदर में सफले      ऐसा आदरणीय गुरु मिले                                       - दुल्कान्ति समरसिंह -

දුල්කාන්ති.

යෞවනේ කලුණට මුවා වී                                   කළේ ඇයි සරදම් ජීවිතේ එළැඹුණු සැඳෑ කල                                   දෙවන්නද සැනසුම්... ස්නේහයේ ගී පොත ලියන්නට                                    පමා වී මෙතරම් දෛවයේ නුඹ කළ වැරැද්දට                                    මක් කරන්නද මං.... ඉඩෝරයකට පසුව වට වැසි                 නිසා දෙරණත නැවුම් සුවඳයි මහා වැස්සට පසුව පායන                  සරා සඳ වඩ වඩා එළියයි... රුදුරු රළ පෙළ අවුත් ගිය පසු                 අනන්තයි නිල් සයුර නිසලයි සොබා දහමට අනුව ලෙන්ගතු     ...